Aksaray-Topkapı Seferleri
...
Sonbaharın rengi düşmüş,
Yüreğinin derinliklerine,
Sararmış yapraklar, arasında.
Kurumuş ağaçlar, çevremde,
yok olupda giderken,
Dalgın gözlerinde, bir ıstırap,
Gökyüzüne doğru yükseldi,
İnsanlar acılmadık sırlarını,
Hep içlerinde gizlerler,
Paylaşmak, ne kadar da zor;
Gelse bile,
Korkular, her sırrın önünde bir set!
Olup,yükselirken,kaçmak gelir.
Gerçekler, gün yüzüne çıkmadan,
Saklanırlar, kendi dünyalarına,
..
Sonbaharın mahsunluğu kokarken,
Sarı yapraklar,uçuşarak giderken,
Arkasından, bakan gözler,
Taşırlar,anıların öz suyunu,
..
Yaşlı şöför,günler boyu,
Bitmeyen seferlerin içinde,
Yığılı insanları taşırdı,
Sabah vakitlerinde bir koşu,
Akşam saatlerinde telaş,
Yorgun bedenler, iş dönüşü
Yaşam meşkalesi bitmeyen,
Nice çile ve sevinçler,
İçinde, yeni seferlere,
Koşar... dururdu.
Kil ve çamur karılırken,
Topraktan, yapılmış taslar,
Bir damla suyu, zaptedemezler,
Her damla, dipinde bir nem,
Geride kalmış, rutubetli günler,
Sarı ve yeşil renklerin, uyuşmasında,
Zamana meydan okurcasına,
Birden göğerir,akşam vakitlerinde.
...
İstanbul sokaklarında, karagaşa
Bir iş saati sonunda, yaşanır.
Evlerine ulaşma telaşında,
insanlar, koşar, dururlar,
Durak önlerine.
..
Aksaray- Topkapı, arasında,
Nice seferler,uzar giderken,
Ellerinde bir torpa,içinde
Günlük yiyecek birikimleri,
Yüreklerinde,bir sararmış,
Sohbahar kırıntıları,
Günün alaca ışıklarında,
Karanlık sokaklar da,
Kaçışlar başlar.
.....
Her yeni,Aksaray-Topkapı,
Seferlerinde.
...
13/ekim/2004
Kayıt Tarihi : 20.10.2004 22:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!