Aksaray Şiiri - Yaşar Akbaş

Al kınalı koçların var, kuzun var,
Tuğba, Kevser bahçelerin, bağın var,
Ekecik'ten Hasan Dağ'a yolun var,
Sultansın gönlüme, yârsın Aksaray.

Helvadere vermiş suyu bağrından,
Rahmetler fışkırır dört bir yanından,
Sinende gezinir insan huzurdan,
Duygusun gönlüme, yârsın Aksaray.

Sende konup göçmüş,nice sultanlar
Sende bitip gitmiş, nice devranlar
Bilmem ki gizemin neleri saklar
Canansın gönlüme yarsın Aksaray

Somuncu Baba'nın mekânı,ili,
Yetmiş bin erenin kulağı, dili,
Kapında yetişmiş Bayram-ı Veli,
Mâbetsin gönlüme, yârsın Aksaray.

Pîr Hacı Bektaş’a yüzün dönmüşsün,
Yunus gibi derviş sofu görmüşsün,
Nice yiğitleri şehit vermişsin,
İlaçsın gönlüme, yârsın Aksaray.

Çalışıp karnını doyurmuş canlar
Emeklerle şekillenmiş yarınlar
Sözümün manasın arifler anlar
Tabibsin gönlüme yarsın Aksaray

Neyini anlatsam kalacak daha,
Cümleler uzayıp gidecek daha,
Yazmak ile bitiremem vallaha,
Sevdasın gönlüme, yârsın Aksaray

Akbaş Yaşar sevdi sevdan içimde
Emsalin yok,benzerin yok evrende
Kimler konup göçmüş bilmem sinende
Bir kabirlik yerim ayır Aksaray
21.12.2001