Akşamüzerleri konuşmak istiyorum.
Nasıl halsizleştiğini güneşin.
Uzaktan büyük olduğunu gemilerin.
Kendime anlatmayı diliyorum.
Birde seni çağırıyorum.
Hüznün saatidir çoktan,yoldadır,geliyordur.
Soluğumu kesecek biliyorum.
Akşamüzerleri bir uslanmaz çocuktum.
Kendimedir benim susuzluğum..
Kayıt Tarihi : 4.9.2009 19:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sabuncuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/04/aksamuzerleri-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!