Yavaşça karanlık çökerken evrene,
Sensizliğin özlemi büyür,
Koyu bir gölge gibi içimde,
Akşamüzerindeyim tüm yüreğimle,
Yamaçlardan aşağıya kayan heyelanlar gibi,
Çığ gibi gözlerin sevişir gözlerimde,
Sevinir ellerim dokunduğun ellerime,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
