Boynuma ağlayan bir kadın vardı Mösyö, kıramadığımdan kırıldığım.. Nasıl olur da bana dair her şeyi bilirdi.. Şimdilerde hatırlarım gülüştüklerimizi, bir gece yarısı cinayetime katlandı. Beyazlığımda kirli maviye bulaştı, sayfalarımın arasında kaybolurken, bir çığlık attı hayatın acısına..
Akşamüstüydü Mösyö, bir Cadillac'ta öldürdüm onu, bir karıncayı bile ezemeyen ben, ruhunu alıp, terk ederek öldürdüm onu..
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta