Boynuma ağlayan bir kadın vardı Mösyö, kıramadığımdan kırıldığım.. Nasıl olur da bana dair her şeyi bilirdi.. Şimdilerde hatırlarım gülüştüklerimizi, bir gece yarısı cinayetime katlandı. Beyazlığımda kirli maviye bulaştı, sayfalarımın arasında kaybolurken, bir çığlık attı hayatın acısına..
Akşamüstüydü Mösyö, bir Cadillac'ta öldürdüm onu, bir karıncayı bile ezemeyen ben, ruhunu alıp, terk ederek öldürdüm onu..
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta