Akşamüstüdür Şiiri - Reşat Öztoprak

Akşam üstüdür, gün batımına yakın,
Bir şehrin kömür kokulu bacaları kurulur
Sigarasının kesilmeyen dumanında.
Çocuklar terkediyordur taşlarını;
Eğer ki yoksa bir şenlik kurulmuş olan,
Yarıdaki tenhalığa hazırlanır.

Gün doğumunda bir sabahtır,
Pür telaş uykulu gözler bakar sağa sola
Ve bir yerlere yetişme hızı ama yavaş,
Ki birde kalmışsa bir şeyler geceden;
Ayık değildir hala içinden.
Zor olan der, ayıklık değil mi zaten.

Bir de vurdum-duymaz bir belediyeye denk gelmişse,
İşi hepten yaştır, yağmurlar sonrası su basan evleriyle.
Ki iyisi de vardır elbet, her köşe-başı pırıl-pırıl çiçekli
Ve bahar kokulu, geleni gideni çok yol kenarında laleleriyle.

İnsanlar sokaklar gibidir,
Güneş doğar aydınlanır
Ve insanlar geçer gün boyunca;
Ne zaman ki gece çöker
Ve yarısında birisi gezinir kaldırımlarda,
O zaman kimsesizdir, sarhoştur
Ve acılar içindedir.