Akşamüstü Yanar Lalede Bir Jale...

Akşamüstü yanar lalede bir jale...

Her gelişimde buraya gözlerim kanar,
Güneş, beni bekler, içim kaynaşır kanar!

Yine boynu bükük niye süzülmüş lale?
Yaprağında yeni süzülüp büyümüş jale,
Menevişler geçer de kim yanar ki bu hâle...

Bu sabah gözlerim senin için seğirir,
“İşte geldim sevgilim, nerdesin?
Gördüm yine hep aynı yerdesin! ”
Şimdi de sesin senden önce geliverir,

Ya, o gün de laleye sızardı bakışların;
Hele denizi bile dibinden yakışların...

Gördün mü güneşimiz, bizim için yanar,
Yazık, biraz sonra tam kalbinden kanar!
Unuttun mu hiç kaçırmazdın bu vakti?
Bilirim gözlerini ısıtırdı bir jale,
Sendendi değil mi laleye düşen son jale?

*//*

Hiç görünmedi bana yüzündeki katmerli hale,
Kirpiklerin süpürüp döndürdü şebnemi hilale,
Bak senin yerinde sıraya dizilmiş binlerce lale!
Hâlâ bozmadım bozamadım sana verdiğim akdi!
Hep saklıyorum bohçanla verdiğin emaneti nakdi
Yıllarca sakladığım müjdeyi vermenin tam vakti!
Ufuktaki kıpkızıl kımıldanan düşümdeki eskizdi!
Bu gördüğüm laleler birbirine üçer beşer ikizdi!
İnsafsız anaforlar aniden gelip de hepsini ezdi
İşte bu benim en çok taaccüpte kaldığım gizdi

Akşamüstü yanar lalede bir jale...

*///*

Karşımda saçılır büyür sensiz sessiz şelale,
Gülerdi her açıldığında gözlerin hilale,
Çok geçmez gecenin saçları karışırdı zülâle...

Baktın mı hiç yıllardır sakladığım tuvale?
Unutulur çoğu zaman geçmişteki havale...

Sığdırdım bir ömrü beynimdeki hayale!
Sandım ki karşımdaki duran son piyale!

Arif’im hep düştü anlaşılmaz, onulmaz ahvale,
Laleyi çizemedim yıllardır bekleyen tuvale,

Kurumuşsa lalezardaki o beyaz lale,
Bilmem ki artık yanar mı lalede bir jale? !

(14.04.2011 13.00-Adana)