Dün, akşamüstü güneş batarken
Yollarda seni düşündüm, sensiz geçen saatleri...
Ansızın içim sıkıldı, boynum büküldü.
Gecenin karanlığı içime çöktü...
Bir umut!
Yıldızlara baktım, yapraksız dallar gibiydim; yalnız.
Gördüğüm tek şey buğulu gözlerindi.
Kayıt Tarihi : 2.5.2023 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1991 kışıydı.. Terkedilmiş bir aşıktım ve Ankara ayazında sabaha kadar yürürken ayrılık sahnesini düşünerek kafamda yazdığım duygular... Eve gelince kaleme dökmüştüm.
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim Hüsamettin Bey. Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)