Akşamüstü Ormanı'nda Kaybolmuş karaca//////

'Akarsunun yolda ne bulursa katıp da önüne
sürüklemesi gibidir bu,
sonuçlanacak olarak delta biçemin...
Alüvyonların aşındırıcı gücü.
Tüm toprak taşınır, azı kalır...
Bu biçem, ki yol yordamdan çok,
geçicidir, tünel.':
Az okumamıştı değişik konularda
karaca çocuk.
Bir masal gibi dinliyordu Dede'yle ceylan.
Dayanamadı;
düştü başı, hem yorgundu, uyudu dede
-rüyasının en derin evresinde,
Karagöz ve Hacivat didişmeye yüz tuttu.
Buna yüz bulan zaman,
debdebelerle geçen akarsu anlatılarından
uyandırdı tatlı dedeyi.
Zıplayarak uyandı yavaştan! ...
Gelecekte uyandıracak olmuştu karaca
ama haberi var mıydı tüm bu olanlardan?
Uyumuşlardı, karaca ve Ceylan.
Etrafı turlamaya karar verdi.
Mutantlığın zaferi,
başka başka canlılar türetmişti:
Sabah aniden uyandırıldı her ikisi!
'Koşun! sahili basmak üzereler! ...'
Yumru yumruklarını
göz avurtlarına edip katık,
mahmur mahmur, dedeyi takip ettiler...
Tepelerden, dağdan
sürüyle yaratıklar baş vermiş;
sallandırıp kendilerini
yuvar ederek
atıyorlardı elbet aşağı, bir sağnak!
Çiyanlar; büyükçe akrepler,
devleşmiş kokarcalar;
kendini ittirerek atılımlanan amip cinsli,
doğru düzgün gelişmek için
hacimden yoksun ayaklılar
ve kafadan bacaklı petek gözlü bazı formlar...
Koştular ceviz kabuğuna.
Parmaklar kavrar, acil, düğmeleri!
Bastılar kaldırdılar
gacırdayan sancak direği,
sancak direği ve direği taşıyan gemiyi! !
Kapadılar geminin üst başı! !
Fırladılar ileri.....

Evet, her şey
açık yemyeşili saklıyor gözüküyordu
ama Gnomlar Adası olmalıydı
o geride bıraktıkları! ....

İlerleyince suda; sordu ceylan, karaca:
'Dün siz uyurken az dolaştım mağrada...'
'Eeee? ' dediler gene, figan, iki ağızdan...
'Şeyy.. rüya görmüştüm,
rüyada gördüklerimin kanıtları...'