Akşamüstü Şiiri - Bülent Ahmet Alp

Artık bir anlamı yok yazılanların...
Kelimeler ard arda sıralanıyor sadece.
Beynimden kağıda yapışıyorlar...
....
Bir uçurtmak olmak vardı belki de...
Ya da kayalıklardan aşağı yuvarlanmak...
Ufuktaki son çizgi,
Ya da yazılmamış bir şiirin kelimeleri..
Kim bilebilirdi ki yazılmamışları...
...
Tepemden bir uçak geçiyor...
Bilmem kaç sefer sayılı...
Her seferinde böyle oluyor.....
Bir kelime beklerken susuyorlar...
Susuyorum...
Hem de çok...
Akşamüstleri oluyorum belki de sadece böyle...
Sadece yalnız....