Bir akşamüstü 6.30 Kadıköy vapurundayım
Şehir telaşlı, vapurda duman
Dalgalar dans ediyor deryâlarda
Galata göz kırpmış sevdâsına
Ve ben simit atmışım martılara
Güneşe el sallamışım
Yandaki vapur kırdı dümeni
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta