Akşamüstleri Şiiri - Serkan Ökçe

Böyle etmezdi bu akşamüstleri
Böyle perişan, bu denli yalnız
Koyup gitmezdi beni bir başıma
Ne ay mesut, ne bahtiyar
Sızlayan bir çocuk gibi
Ağlar da kapının önünde mutluluklar
Eskiden avuçlarıma tutup seni getirirdi
Şimdi ne diye götürür oldu yıldızlar

Varlığın sonsuzluğumudur bu tabiat ana
Bu sığmazlığı andıran derin gökler
Mana ten der, ten manasını bilmez
Her şeyi söyler de bu mecnun gözler
Bir ölümü haber vermez!

Gel can, gel vereyim sana sevda
Benim harımdır işte bu cihan
Demliği gönül olanın, demi sevgidir
Zerre kendi özünde döner de, âlem kendi içinde
O yanar, şu yanar, ben yanarım
O gider, bu gider, şu gider de
Ben bir başıma kalırım

Böyle etmezdi bu akşamüstleri
Böyle perişan, bu denli yalnız
Koyup gitmezdi beni bir başıma
...