Akşamsızım Şiiri - Sadettin Kaplan

Gittin bir akşamüstü akşamcıl gülüşünle
Sürüyüp eteğinde en taze akşamları
Günün dönemecinden düne dökülüşünle
Sararttın gözlerimde firûze akşamları

Kervankıran’ı ufka birlikte astığımız
O en güzel akşamlar bizim akşamımızdı
Nerde mor bulutlardan yaptığın yastığımız
Güneşin yedi rengi bir sarıya mı sızdı

Alı yok şimdi gülün yanımda yoksun diye
Çakılıp durdu zaman sarı bir ikindiye
Seher yeliyle bize bugün de yok mu haber
Son serçe can veriyor ruhumda sızım-sızım
Sen gittin o en güzel akşamlarla beraber
Ben şu gün zindanında nicedir akşamsızım

Giderken alıp gittin ruhumun yarısını
Verdiğin bütünlerin hiç birisi tam değil
Boyadın ikindiye hasretin sarısını
Gözlerime sunduğun bu morluk akşam değil

Yüreğim bir yarasa gibi tutsak şu inde
Beratını yazacak yargıcın diviti yok
Güneş günü yıkıyor zamanın leğeninde
İkindi sularımda akşamın çiviti yok

Ya gel gönül ufkumda akşam güneşimce sön
Ya beni yaprak gibi eteğinde sürü git
Ya alıp götürdüğün akşamlarla geri dön
Ya göm beni ikindi sahilime yürü git

Daha gün ortasında başladı akşam sızım
Biliyorum yine bu akşam da akşamsızım