bir derin mısra gibi çektim içime göçleri
azı-çoğu yok burukluğun mevsiminden başka
anıları çoğaltanı yok biliyorsun artık savaşın
kanıtsanmış bir hülya tomurcuğu yaşıyor her zincirli gerdan
her dudakta sarmaşık zehri karşılıyor geceleri ve ötesini
yeter artık bir yolda da yalnız bırak beni
yalnız yaşat sen biraz da içinde çoraklaşan harşeyi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla