Akşamları kaybolurum Şiiri - Orhan Özçelik

Akşamları yalnızlığıma giderim,
Gündüzün karanlığından korkarak.
En koyusundan gecenin sessizliğine sığınırım,
Ürküten o öksüzlükten.
Sefilliğimin yüzümdeki acı ifadesini saklarım,
Saklanırım gecelerde.
Yok oluşum aklıma gelir,
Yokluğumun tadına ulaşırım,yok olurum.

Kaybolurum puslu ayaz saatlerinde,
Solgun ve sabahsız gecelerin.
Doğmayan güne inat,
İçimde binlerce güneş doğar,ufuklar yanar.
Yanar korkularım birer birer,
Savrulur sere serpe endişelerim.
Çıkar ortaya ellerimden kayıp gidişin,
Yanımda olmayışın da yanar gider.