Ayrılık hüznü yaşatan yağmurlar bilirim
Islanan yanakta sevda bulutunun geçtiği
Gün batımıyla kızıla çalan akşam güneşinin,
Ufkun derinliğinde buz mavisi aşkların eridiği
Portakal çiçeğinin solduğu akşamlar bilirim
Dantel gibi işledim sevdayı o akşamlarda
Her ilmekte yakan sancıyı, tuttuğum nefesi
Tutmadığım bakışları, dik, boşalan yaşları
İnsanlığın utanmışlığını, vedaların en tatlısını
Menekşelerin boyun büktüğü akşamları bilirim.
Sonu gelmemiş akşamın yalnızlığında atan yüreği
Ayazlarda kalmış çocukların avucundaki kırıntıları
Sokaklardan yayılan yaşanmışlık kokusunun tadını
Eteklerdeki dökülmeyen taşların ağız dolusu ağırlığını
Kasımpatı morunun ...
Gönüllere yansıyan mavi akşamlarını da bilirim.
Kayıt Tarihi : 9.12.2020 19:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonu gelmemiş akşamlaradan Tamamlanmamış çizgiler...
![Ömer Duru](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/09/aksamlari-bilirim.jpg)
Teşekkür ederim USTA
Teşekkürler üstadım
Varolun sayın Ateşoğlu.
Teşekkürler
Şiir duygusunu hemen okura geçirmektedir.
Tebrik ediyorum.
Duyguyu yaşatmaktır amacımız.
Başardımsa ne mutlu.
Hep aziz kalın.
kutlarım Osman bey
Teşekkür ederim.
*Osman'da güzel ve sevdiğim isimlerden.
Sorun yok.
Sağolun
TÜM YORUMLAR (15)