Akşamları Şiiri - Bahattin Tonbul

Akşamları seviyorum
Hele geceleri
Gözlerimi kapattığım an
Seni görüyorum
Çayımızı demlemiş
Bütün işleri bitirmiş yorgun ve argın
Yanıma oturuyorsun
Özel bardağınla
Çayını yudumluyorsun
Biliyorum çok mutlusun
Bardağın bitmesini bile istemiyorsun
Durgunsun
Çünkü bu anı ve doğayı seviyorsun
Akşamları

Başını göğsüme dayamış
Gözlerinle gözlerimin içine bakıyorsun
O bakışlarınla yüreğimi oynatıp
Kanımı ateşliyorsun
Sen yokken yanımda varsın
İçimde kanarsın
Damarımda akar benim canıma can katarsın
Sevgilim
İşte bu yüzden seviyorum
Sensiz olan bu
Akşamları

Cırcır böceklerinin sesini duyuyor
Arada esen yaprağın hışırtısı
Rüzgarın serinliği ile
Hayallerime renk katıyorsun
Karanlıkların sonsuzluğu
Görmemi engelliyor
Ama hissediyorum
Kokunu duyuyorum
Sen göğsüme yaslanmış
Kollarımın arasında yatıyorsun
İşte bu yüzden seviyorum
Akşamları

Gökyüzünde yıldızları göremiyorum
Arada parlayan upuzun kıvılcımlı yıldırımlar
Gök gürlemesiyle
Korkutuyor beni
O kadar aydınlatıyor ki
İnan gündüz gibi
Bıraktığımız anıları vuruyor
Maziye
Tıpkı gölgelerin kaybolduğu gibi
Birden yok oluveriyorlar
Akşamları

Ellerim,dudaklarım,burnum konuşsa da dinlesen
Ne kadar yumuşaktı tenin
Görmesem de anlar dudaklarım
Hele kekik kokunu unutamam
O Allah vergisi notalı konuşman
Var ya sevgilim
Bambaşka oluyor
Akşamları

Hayalin bardağa dolmuş su gibi
Bakar dururum usanmadan
Çok susuzda olsam bir yudum içmem
Kaybolur diye korkarım
Sabaha kadar
Peki sonra buharlaşıp yok oluveriyorlar
Aniden
Tatsam da aynı tatmasam da
Yaşamın ölümle noktalandığı gibi
Tıpkı yaşadığımız o mutlu zamanlar gibi
Bitmez aşkımız
Canım
Bende yok olsam
Akşamları

Fusfukara kalmış gönlüm
Ruhun dolaşır çevremde
Bende saçını tararım örerim ellerimle
Yok olmanı istemem
Ay ışığı vurmuş aşkımızın üstüne
Görende bir görmeyende
İşte bu satırlarda sonsuza gider sevgimiz
Bir daha gelirmişiz yan yana dersin
Sonsuz akşamları sevdamız
Bitmez
Mevla’m affetsin bizi
Bu akşamlar tükenince
Bahattin Tonbul
23.7.2010