Akşamlardı... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Akşamlardı gecenin geldiğini söyleyen
akşamlardı hayalini davet eden.
Dökülmüşken yapraklarım hazanda
sevgi boşluğumda gönül kuyuma düşen
hasretindi sabahlara dek süren...

Dertlerim kalsaydı kuşların tüylerinde
basmazdı ayağım gerçeklere
yürüdüğüm yollar pamuk olsaydı
düşeceğim diye adım atmazdım bile

Akşamlar vardı yine gecelerin önünde
sabahlar en sona kalsa da
sınır yoktu uykularımda.
Şimdi;
gecelerim senin hasretinle kucaklaşır
umuttur beklediği
umuttur adın
uykumdur senin kanadın
açtıkça beni ürperten
çırptıkça rüzgarıyla deviren...