Bu akşam masamda yine yalnızım
Sen şarkılarını söylemiyorsun
Hafiften gözlerimin içine bakarak
Şaraplarımızı yudumlamıyoruz
Masamdaki peçetelere adını yazıyorum
Gülü kokluyorum sen kokuyorsun
Sana aldığım incileri sıraya koyuyorum
Her saat başı birini çıkarıyorum sıradan
Tükeniyor onlarda kalan sabrım gibi
Beyazlıklar karışıyor siyahlara inat karanlıklara
Ama akşamlar aydınlanmıyor sabahlara
Sonra saatler geçiyor
Masamdaki çicekler zamansız soluyor
Yelkovan yavaşca akrep çok hızlı hareket ediyor
Dışarı çıkıyorum hava buz gibi
Senden ses seda yok
Yıldızlara bakıyorum gülmüyorlar benim gibi
Saatleri kırmak geçiyor içimden
Onlar gece yarısını gösteriyor
Bitiyorum yavaş, yavaş sabah olmuyor
Masamda şarabım bitiyor
Yaza yaza şiirlerim bitiyor
Gözlerim kapıda seni arıyor
Masalarda kimseler kalmamış
Garson adını yazdığım
Peçetelerle masaları siliyor
Bakıyorumda sanki seni siliyor
Kızıyorum bunun için
Adınla beraber hatıralarımı
Ötesinde de sevgilerimi de sildiği için
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesinde söz veripte gelmeyen ve bekleten sevgiliye sitem vardır.
Bırakıp gidenler,
Bekletip gelemeyenler....
Bunlar olamsaydı şiirler olurmuydu?
Selamlar....
TÜM YORUMLAR (1)