Akşamlarda Şiiri - Orhan Hatıl

yine yalnızlık çağlıyorsa akşamın karanlığında
sonbahar gitmiştir
kayıptır tutsak sarhoşluğu sevginin
kazansan ne olacak
martıların koca düşüncelerinde yalnızlık
yüzüm sapsarı kesildi yürüyemedim
nedendi hatırlamıyorum
nedendi şu kahpece çılgınlıklardan kurtulamam
paslı tren vogonları nedendi boyasız
böyle tutarsız
akşamın alacalığında saklanmış gülüşler
hadi ben geleceğim git
kime dediğimi bilmediğim sözlerim vardı böyle
susuzca su dolu bir caddenin ana bağrında
yakındığımız yokluğumuzdu sadece
uzaklaşsan beni taşıyamaz yalnızlık
akşam oldu bak, ekmek ellerinde şu garibin
oysa tarih şimdi çok acımasız aşkları yazıyordu o bilmiyordu
ben düşünüyordum
akşam üzerime geliyordu
ben kaçıyordum