Sisler uçuşurken usulca denizin üstünde,
Martıların kanat sesleriyle geliyor akşam.
Rüzgâr sürüklüyor ak bulutları,
Bahçelerde soluyor tomurcuklar...
Ürperiyor meltemle solan yapraklar,
Hüzün kokuları sarıyor gönülleri,
Akşam dökülüyor denizin koynuna,
Akşam...Efsûnlu renkleriyle, akşam...
Dalgın bakıyor gözler hasretle ufka,
Mahzunlaşıyor yüzler, solgun,
Buruk bir tebessüm dolaşıyor dudaklarda,
Gönüller ölesiye vurgun, yorgun...
Uzaklardan bir saat gongu uyandırıyor
Daldığı hülyâlardan aniden.
Hasret sisleri yoğunlaşıyor gözlerde,
Yere çakılıyor bakışlar...
Rüzgârın acımasız elleriyle uçuşuyor,
Solgun gül yaprakları yerlerde
Savruluyorlar ürpertilerle,
Sessiz adımlar dolaşıyor sanki bahçelerde...
Eşini kaybetmiş çırpınan kuşlar
Gibi çılgınca esiyor rüzgâr,
Yanaklardan süzülürken yağmurlar,
Çâresiz, iki yana düşüyor kollar...
Akşam...Akşam çöküyor denize, bahçelere...
Akşam...Efsûnlu renkleriyle, akşam...
Hüzün doluyor gönüllere...
Hâlenur Kor
16 Mayıs 2010 Pazar
13.24
Kayıt Tarihi : 16.5.2010 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönüller ve gözler ufka dalınca... --- Kimden: old (Bay, 73) Kime: Halenur Kor 1 Tarih: 16.05.2010 14:00 (GMT 2:00) Güzeldi...Kutlarım Halenur Hanım... Ben de,51 yıl önce demişim ki; 'O ışık perdesini derleyip üzerinden, Bir karaltı kapladı suları, taa derinden. Akşam, yine içime yokluğun gibi çöktü, Akşam, yine içime ılık damlalar döktü...' Neden acaba akşamlar böyle hüzün çağrıştırıyor hep ve bu ne yaşla ne de kişiyle ilgili... Akşamın kendi hüznü demek ki.... _____________________________________________________________
Gibi çılgınca esiyor rüzgâr,
Yanaklardan süzülürken yağmurlar,
Çâresiz, iki yana düşüyor kollar...
İşte ben dedim. Kaybetmek eşini şair de yaparmış. Ama siz bu işin ustası imişsiniz. Çok güzel ifade etmişsiniz. Sizi tebrik ediyorum
TÜM YORUMLAR (41)