Akşamlar Dertlendirir İnsanı

Akşamlar dertlendirir insanı
Baş düşüp, yaşlar dökülürken yere
Zülüfler gizliyor akan selleri
Hesap, kitap yapılmış,
Ah, ah işin sonu felaket
İflas etmiş insan gibi kalmış sahra çöllerinde
Yanmış bedenler,
Ağızdan fırlamış diller, andırırken köpeği
Kurttan kaçan yorgun koyun gözü
Dermandan takattan yoksun dizler
Anası tarafından azıtılmıs yavru gibi
Hey yavrum hey
Sende kendini adam sanıyorsun değil mi?
Bak ne arayanın var, nede soranın
Buz gibi havada yıldızlar oynaşırken
Birde şu gönüle sor
Sahra çöllerinde buz tutmuş yüek
Ne kadar bulut varsa hepsi toplanır gözde
Biri, bir iğneli söz etse, hepsi boşalacak
Aylardır, yıllardır o anı bekler
Erkeklik var serde,
"Erkekler ağlamaz derler ya"
Nah ağlamaz !
Ağlar ağlar, hemide nasıl ağlar
Kurumuş tüm sevgi tohumlarını sulayacak o seller
Belkide gülünsememe neden olacak
Benim heybedeki dertleri anam bir görse
Sen o zaman gör onu
Bir yanım kış ayı gibi yakar,
Bir yanım sevda yüklü, sevdiklerimi arıyor
Ya bir gün kendine gelir kalkar ayağa
Yada yürekteki dertleri alır götürür
Kül'özünü mezara
Hazinesi boşalmış maliyeci gibi
Hesapsız kitapsız
Yaşanların derdini çekiyor şu üç günlük dünyada

Kemal'eren Kemal Berk.
13.10.2021