Bir yaralı gülüştü bana kalan
Eksik umutlar yarınlar yalan
Nadastaydı bekleyen baharlar
Son bakışın sefilliğinde akşamlar
Şimdi hangi bahane tarar sakallarımı
Hangi yoksul sofralar anlatır
Haybeden gönül hamallığını
Artık anladım alem denen raconu
Gülümseten o ahmak toyluğu
Klasik biri oldum çıktım
Dondurmanın sadece beyazını alıyorum
Tahammülüm yok mutlu renklere
Beyazında beni buluyorum
Hüzzamsız batan güneş de
Karanlığa koşuyorum
Kayıt Tarihi : 14.8.2021 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Kemal Tavukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/14/aksamlar-75.jpg)
Teşekkürler hocam saygılar sunuyorum
Oysa vişne öyle mi?
"Hadi, çok bekletme... Erimeden, terlemeden yer...."
...
İşte böyledir hayat...
Ben de merak ederim zaten...:"Ömrün ne kadarıdır beklemekle, geçen?"
Tebrikler şiire Ali Kemal Bey...
Teşekkürler hocam saygılar sunarım
TÜM YORUMLAR (2)