Güneş ufuktan batınca,
Kızılca kıyametler kopar içimde,
Günün tüm yorgunluğunu katar,
Sessizliğe bürünür akşamlar.
Kurt pençesi gibi enseme çökmüş,
Soluğunu hissettirmekte özlemin,
İçimi kemirip yok etmekte,
Lime lime parçalamakta beni sensizlik.
Senden uzak ılgıt ılgıt esen yellerde,
Gecenin matemine gömülmekte akşamlar.
İnsanlar yavaş yavaş çekilirken evlerine,
Karanlık basıyor güne,
Bir sokak lambasının altında,
Akşamcılar buluşmakta.
Bense çıkmaz bir sokağın dibinde,
Yalnızlığımla baş başa kalmaktayım yine.
Gecenin hüznüne kavuşurken akşamlar,
Yüreğimdeki yangın ile,
Sensizliği beklemekte yine akşamlar.
22.04.2007
Hasan YükselKayıt Tarihi : 22.4.2007 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Senden uzak ılgıt ılgıt esen yellerde,
Gecenin matemine gömülmekte akşamlar.
İnsanlar yavaş yavaş çekilirken evlerine,
belkide akşamları çekilmez yapan karanlık değil,beklenen veya aranan kişinin olmayışı tebrikler tam puan ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (24)