Akşamlar Şiiri - Hasan Can

Akşamlar, içimde titreyen sessizlik,
Ruhumda bir çocuğun gülüşü,
Son nefesi bir aşığın,
Aydın bir sabahın öncesi.

Akşamlar, karanlığın adresi,
Yiten aşıkların son durağı,
Mavinin kayboluşu,
Düşlerin varoluşu.

Akşamlar, sessizliğin kaldırımlara yankısı,
Meçhullerin bilinmezliği,
Çaresizlerin görünmeyen yüzü,
Yoksulların yüreği...

Akşamlar, tehlikenin gelişi,
Ve gidişi sabaha varmadan,
Son oyunlar oynanan,
Ve son umutlar biten...

Akşamlar, hatırası yalnızlığın,
Akşamlar, tiryakisi acıların,
Akşamlar, bedeli ihanetin,
Akşamlar, yağmuru gözlerin.

Akşamlar, bitmeyen sonsuzluk,
Tükenmeyen sorumsuzluk.
Akşamlar, bitmeyen sefaletin savaşı,
Tükenmeyen yoksulun ahı.

Akşamlar, siz bu acılar için hep vardınız,
Akşamlar, sevgileri hep kuytunuzda sakladınız,
Akşamlar, yaşanan umutları diri diri gömdünüz,
Akşamlar, onca uğraşa rağmen çözülmediniz.