Akşamları gün batmadan çöker üstüme,
O, kimselerde görünmeyen hüzün,
Ben sevinçle hiç karşılaşmadım,
Adını; sadece eski mahallemizdeki
Bir sokak tabelasına yazılı gördüm,
Mutlulukla yakından-uzaktan alakam yoktur benim,
O, karşı evdeki, beyaz sakallı,
İri yarı, zengin amcayı çok sever,
Neşe bizim apartmanda oturur,
Haftada bir ince vücudunu saran,
Tülden bir sabahlıkla görürüm,
Gerinirken sarmaşıklı balkonunda.
O da beni görmeye dursun,
Hayalet görmüşçesine kaybolur.
Benim en has dostum yalnızlık,
Sigaramı bölüştüğüm tek yokluk,
Elimi uzattığımda o kaldırır beni düştüğüm yerden,
Ağladığımda başımı okşayan sevgilim...
1994 Elazığ
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 12:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Boyrazlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/30/aksamlar-30.jpg)
Renkler ve Yaşam.. Başarılar dilerim...
TÜM YORUMLAR (2)