Akşamlar Şiiri - Okan Tuncer

başlıyor seni içime düşüren akşamlarım
biliyorum bu akşamda bitmeyecek saatler
yine duracak zaman
akrepte şiirler yazacak yelkovana
oda hasret kalacak günde yirmidört kez öptügü hülyasına
ama HÜLYA hep uzakta olacak
biliyorum sigaram çıkarmayacak sabaha
oda yanacak sabaha kadar aşkından
yandıkça küçülecek
küçüldükçe zehirleyecek, canlı hayatı
yavaş yavaş öldürecek etrafındakileri, yoklugunda
biliyorum resmini çizmeye çalışacak
aşkınla canlanan fırçalar
hiçbirinde sen olmayacaksın o resimlerin
çünkü sen resimlere hiç benzemedin
resimlere sıgmayacak güzelliktesin
biliyorum dogum günündeki kadar parlak olmayacak yıldızlar
onlarda seni özledi
eski çagları onlar kapatacaklar
adına yeni çaglar açacaklar
biliyorum gözlerim seni arayacak odamdaki ufukta
hayallerimizi söndürmek için aglayacaklar

gitarımı burakmalıyım artık yerine
söndürmeliyim karanlık odamdaki ışıkları
şöyle biraz uzanmalıyım
yatagım musalla taşı yumuşaklıgında
üşüyorum, sensizlikten üşüyorum
kendi ellerimle örtmeliyim üzerimi toprakla
gözlerimi kapayıp seni hayal etmeliyim
seni bir yıldızın üzerinde beklemeliyim
uyumam için bu gerekli
rüyalarımda sadece seni görmeliyim...