Akşamlar Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Sana uğramayan akşamlarda
Kalbim biraz solgun.
Adını anmaktan korktuğum günlerde bile
Gözlerin geliyor aklıma, usulca.
Kimse duymuyor ama ben hâlâ sana iç çekiyorum.
Sokak lambaları erken yanıyor artık,
Ve ben her ışığın altında
Biraz seni arıyorum.
Bilirsin, insan zamanla daha az şey ister…
Ama daha çok seni ister.
Ne sesin kaldı odalarda,
Ne gülüşün…
Ama bu boşluk,
En çok seninle doluydu zaten.
Keşke bir kez daha
“Nasılsın?” deseydin bana.
O iki hecede
Ne çok hayat vardı, ne çok teselli…
Şimdi susuyorum.
Çünkü bazı sevgiler sözcükleri yorar.
Ve ben seni en çok da
Söyleyemediklerimle sevdim.
Aşk