Akşamlar Şiiri - Aydın Duran

Akşamlar

Akşam olur hüzün çöker
Yaprağım döker akşamlar
Omuzlarım bir bir düşer
Boynumu büker akşamlar

Bir gün olur gam dağları
Bir günde viran bağları
Gözümde dolan yaşları
Kum gibi döker akşamlar

Anlatıpta neyi desem
Bin bir direkli bedesten
Karanlıklar desen desen
Üzerime çöker akşamlar

Oda dolusu dert tasa
Bir sandalye bir de masa
Ah biride bir konuşsa
Derdimi çeker akşamlar

Dışarda sokak lambası
Sisten kararmış kupası
Bende ki neyin cefası
Ömrümü söker akşamlar

Kâyeoğlu demlendin ha
Sabaha da çok var daha
Ha gayret girme günaha
Elbet te biter akşamlar…

(Aydın Duran)