Akşamlar Şiiri - Kasım Kobakçı

Burada akşamlar,
Her zaman soğuk ve karanlık,
Gülücükleri büyüttüm,
İkimizin yerine,
Bu soğuk akşamlarda.

Saf kartopu hayal ettim,
Hayallerim eriyip gitti,
Senin gibi.

Sarı yapraklar topladım,
Böylece o sonbahar asla gelmez,
Ve sen her sonbaharda,
Gitmezsin.

Yağmuru cebimde topladım,
Hiç ağlamaman için,
Sen içimde büyüdün,
Kocaman oldun.

Bazen fırtınam,
Bazen azgın sularım,
Çoğu zaman,
Kır çiçeklerim oldun,
Açmaya çok hevesli,
Kır çiçeklerim.

Şimdi,
Sen nesin, kimsin, neredesin?
Veya,
Nasılsın bilmiyorum,
İyisin değil mi?

Ben değilsem de,
Sen iyi olsan bile,
Oradan,
Beni göreceksin, değil mi?