Akşamlar Şiiri - Aydın Çetiner

Akşamlar akşamlar,
Kör akşamlar...
Seni, kendine saklayan,
Beni, sana özleten,
Sinemden bir parça gibi,
Kopartan, kör akşamlar...
Akşamlar! Oyy! Akşamlar...

Ben senin aydınlığına hasretken,
Ben senin cemaline meftunken,
Çırpınışlarıma çare ararken,
Akşamlara da ne oluyor ki,
Beni senden eden,
Akşamlar! Oyy! Akşamlar...

Zavallı birinin ekmeğini,
Elinden alır gibi...
Göz yaşımı, hicranımı görmezmiş gibi...
Celladın, mahkumu ipe götürmesi gibi...
Seni benden alır,
Akşamlar! Oyy! Akşamlar...

Ne olur bir defacık,
Göreyim cemalini,
Perişanım, bi-kararım, gör halimi...
Hiç mi vicdanın yok?
Ver yarimi...
Akşamlar! Oyy! Akşamlar...

(Bursa-Temmuz 2014)