işte bir günün daha sonunda
akşamın tüm renkleriyle başbaşayım
ve sonsuz yalnızlığıyla oynaşan
denizin lacivert suları önümde…
şimdi gözlerimde
bir leylak,
bir erguvan
bir atın sarısı
bir kobalt mavisi
ve meçhul bir yalnızlıktan geldiği belli
mor bir parlaklık var…!
martılar çığlıklarıyla
yaslı ve ürkek
uzun ince gemiler
tarifsiz siyah bir sarhoşlukta
ve gölgeler kaçıyor
akşamın loş karanlıklarında…
acaba bu renkleri yara yara gelen karanlıkta
gizli bir savaş mı
ya da meçhul bir eğlence mi var..?
ya da
/ yitirilen umutları mı götürüyor
ya da kazanılan zaferleri mi getiriyor
bilinmedik bu karanlıklar….! /
Kayıt Tarihi : 19.10.2004 08:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
