Aksamın karanlığı Şiiri - Erbil Tanis

Aksamin karanligi bekler kuytu köşede
Sigara fıçı sarap hatta birkac kırık masa var
sahil boyu çığlık atar
Butun martilar
Sessiz sanki denize küsmüş bütün dalgalar
Kırılmış s bir kapı gibi içimde kırılır
Butun çıtalar
Hayallerde kalmistir o kursun gözlerin
Nefret eder deler gecer
Umutludur sahil boyu içimdekisaman alevi
Denizdeki yakomoz gibi
Yarınlarda eski gibi sevmeyi bekler
Gözyasi içindedir gönuldeki butun neşeler
Onlarda kahkahayi düne terkettiler
Icinden çıkamadım bilemessin beni mahvettiler
Sonra bir kırık masa bir kaç tozlu kitapla birlikte seni
Bana getirdiler sararmıştın
en son gördügümden beri
önce bakakaldım hep sayfa sayfa inledim acılarla
hayale daldım gidip okyanustan bir ada aldım
bağında kösk yaptırıp
yüzüne baktım sonra ona neler neler
anlattım
gelmedin bir türlü sonsuz zamandan
her aksam bekledim seni bıkmadan
duyunca gönlünün sevdigi aşkı
ağaran saclarım kapanan gözkapaklarım
içimde yine o saman alevi tıpkı denizdeki
yakomoz gibi onlar çok eskiden gelen
küçük dalga sesleri
yüreğimin kıyısına vuruyor
usul usul hışırdayarak üzerime gelen o gözlerin mavisi
çıglık çığlığa uçusan o martılar
akdeniz aksamlari gibi ayni yerde ve o kadar derin
unutmak istedim hala düşüncelerimdesin gelmek
istedim bir türlü sana dönüp gelemedim
uzadi yillar günlerde hemen,hemen bitti belkide aylar
sonra haftalar içerim saatleri bitirmek için şise biter
geceler seni düşünmek
ölmek için son dakikalarımda bile ecelim gibi seni beklerim