Akşamın Hüznü Şiiri - Döndü Dülger

AKŞAMIN HÜZNÜ
Duyuldu yine akşamın hüzün namesi,
Bir gün daha sarı saçlarını kızıla boyadı.
Kara bir bulut çöktü güneşin ziyasına,
Kasveti serdi belki dediğimiz umutların üzerine.
Bitmeyecek sandığımız telaşın yerini alacakaranlık devraldı.
Dilden dökülmeyen cümlelerin, üstünü örtercesine.
Gönül feryadına akşamın hüznü hükmetti,
Vakti geçmişliğin, zamana yenilmişliğin,
Tokatını indirircesine.
Yine muradımız geleceği muamma bir zamana kaldı,
İçimizde dinmeyecek bir yangının alevleriyle.
Ahhhhh akşamın hüznü, nasip diye diye
Bir başka bahara uğurladık ümit tohumlarını,
Sararmış yapraklarımızla birlikte.
Bunca keşmekeşin içinde yine de kuru bir dala sarıldık,
Bir hikayenin son satırında yeniden yeşertmeye....
Döndü Dülger