Akşamı Beklerken Şiiri - Mete Çakır

Vakit akşamı buluyor yine
kuşlar dönüyor artık yuvalarına
yavruları doysun diye çırpınan kuşlar..
trafik akıyor canlı ve çevik
bir acele içinde tüm insanlar
koşuşurken bir kez bile durup
bakmadan bir diğerinin suratına..
Köpeğin biri belli ki tüm gün
yorgun düşmüş olacak ki
kovalamaktan kedileri
seyrediyor sokağın köşesinden
kayıtsız gelip geçenleri…

yorgun ve ağarmış saçları
eşarbının kıyısından farkedilen teyzem
elinde bir küçük pazar filesi
kamburunu çıkarta çıkarta
evinin yolunu tutmuş telaş içinde
istiyor ki oğluna bir çorba kaynatabilsin
istiyor ki oğlunun boş,
soğuk ve kazınmakta olan midesi
hiç olmazsa sıcak bir şeyler görüversin
ana yüreği işte…

havasında kükürtü
suyunda kloru
insanında cehaleti ile
kanseri kanser eden düş şehrim
utangaç bir gelinin
zifaf gecesini
beklediği gibi beklemekte
günün bir an evvel bitişini
birazdan sokakta oynaşan çocukların
seslerine karışan
içli bir ezan duyulacak
çok uzaklardan belki maveradan
oruç devredecek hakimiyetini
Allahın nimetlerine usul usul
inancın ve teslimiyetin
gizli sevinci olacak şimdi
alacakaranlıkları aydınlatan….