Akşamdı Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Akşamdı

anam kayısı toplamıştı
yandan baktım
bir çınar gibi yaşlanmıştı

az sayılmaz
on iki çocukda haylaz
dördü yolda kalmış
ömürleri pek az

deseler ki bereket
aklıma gelir memleket
içinde anam
doğurgan ve çalışkan
anadolu kadını
topraktan almış inandını

Akşamdı

anam kayısı toplamıştı
yandan baktım
bir ana gibi yaşlanmıştı
muzipim çocuk gibi
yanağını öptüm gül gibi
sevindi mutlu oldu
oda öptü can gibi

Akşamdı

babam yoktu yine
ben küçükken gitti
bir daha dönmedi
çalışkan espirili
ağaç diker
yonca biçer
gül bakardı
bahçevandı
lakin en çok aşkını
anama saklardı

| Ben sevgili koluna düştüğümde
o ağaçtan düştü..yeşildi düşü
yeşile gömüldü..öldüğü yere gül düştü |

aşk dersen usta
babama çekmişim

| gülü sever çaktırmazdı
güzelliği renginde arardı..kokusunda |

hiç aldattığını duymadım
buydu en yakışıklı yanı
bir de karakaş
pala bıyığı
demem o ki usta
adam gibi adamdı
düşmanı gelse
merhabasını alırdı
çatalyürekli
mertti işte
eskilerin deyişiyle

Akşamdı

anam beni öptü
ben babamı
yorgundum
babam beni öptüğünde
ben hala çocuktum

| Akşamdı işte..akşam..gün batmıştı..gözüme efkar kaçmıştı |

Anne ve babalara..babalar gününde kutlayamadığım dostlara..saygıyla
yoklukları görülmesin..acıları hissedilmesin

9 Temmuz 2004 ' iç yanar dışı ses '