Akşamdan Kalma Prenses Şiiri - Ramazan E ...

Bir yıl aradan sonra
Çimler üzerinde oturur buldum seni
Erkeklerinin kulaklarını çekiyor kızlar
Bakışlarını koparabilmek için senden
Gözlerindeki buğuluğun ardında
İlk damlayı bekliyor seller
Gurubun kızıllığı sana
Sen gurubun kızıllılığına kaynaşmışken
Savuruyorsunuz aranıza giren bulutları

Besbelli yüreğindeki acının ne denli ağır olduğu
Düşündükçe şiddetlenen sızı
Dillendikçe harlanan yangın
Dost tesellileri söndürmek bir yana
Büyütmüş yangınını sönmemecesine

Gördüm sigarandan çektiğin son nefesi
Bir nefeste topladın tüm dertlerini
Ve dağıttın tüm şehre
Belki gözlerin değil ama
Saçların püfür püfür
Ellerin tir tir
Dudakların bağıra çağıra
Hepsi ama hepsi
Hüngür hüngür ağlıyorlar

Ortak arkadaşlarla gelinmiş küçük bir cafe
Neşeli bir ortam
Ve iki bardak çaylık muhabbet
Tek ortak anımız seninle
Yalanım yok, adını hatırlamıyorum
Senin de benimkini hatırlamanı beklemiyorum
Ama yanına gelince anımsayacaksın eminim
‘’ Hadi kalk ‘’ diyeceğim
‘’ Kalk da yürüyelim biraz
Tadını çıkaralım kordonun
Birinden çıkıp diğerine girelim barların
İçelim içelim
Unutalım dertleri, unutuldukları kadarıyla
Sabahleyin
Akşamdan kalma bir prensesin
Kızarık gözlerini aç dünyaya