Akşamdan kalma martı ütopyası

akşamdan kalma bir kaç martıya,
avuçlarından
su içiren nehirler
bir damla suyu doğururken sancıyla
ve
sana gelme telaşını severek inatla
coğrafyamın,tüm haritalar üzerinde sınırları ihlal eden
gözleri ile baktım sana
sonra, bir istiklal caddesi daha doğurdu cümlelerimin
ıssız telaşı
ne kadar kalabalıksa yalnızlılığın o tanımlanmaz ütopyası
o kadar gerçekti beyin hücrelerimizin kendi rızası ile
uğradığı o şiirin kaçınılmaz tecavüzü

via vigilandum