Aksamalar Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Sesindedir, vareder kendini iklim
Seher yellerinde gün, ahir zamanlar
Yedi boyu kalbimin, ırmak önleri
Hatmi, yağmur yağdı mı; gül, kar yağdı mı

Sesindedir vareder kendini iklim

Nedendir gözlerinde kaybolur aklım
Boyanır, hangi renge, yarım yaşamlar
Körleşir çalışanlar pazar günleri
Düşünmez mi topallar, her bir adımı

Nedendir gözlerinde kaybolur aklım

Beklemek denir ona hem iki büklüm
Ağlar ya yeni bebe, onu kim anlar?
İmge havuzum benim, gözümün feri!
Unuttun, anladımdı çoktan, adımı

Beklemek denir ona hem iki büklüm

Bir kara tahtayadır, yazılı denklem
Sesli düşünmelidir sessiz insanlar
Ben değil de öteki, sen yok, diğeri
Uzakta görülür ay, kurşun atımı

Bir kara tahtayadır, yazılı denklem

Bükülür de kırılmaz o narin eklem
Doğrudur, yara derin, akmakta kanlar
Gül tutmada yine de onun elleri
Duruluyor dalgalar, kuzeybatı mı?

Bükülür de kırılmaz o narin eklem

Mahpussun kendin içre behey tutuklum
Yine de gözlerinle, günebakanlar
Önünde kadim kentin fezlekeleri
“Vermem!” diyorsun “Vermem! Size atımı!”

Mahpussun kendin içre behey tutuklum

Beklemek denir ona hem iki büklüm
Sesli düşünmelidir sessiz insanlar
Gül tutmada yine de onun elleri
“Vermem!” diyorsun “Vermem! Size atımı!”

Nedendir gözlerinde kaybolur aklım

Merter, İstanbul, 2001

Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Şiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.