Girme araya akşamın karanlığı.
Kapatma güneşin aydınlığını
Bırak yaksın var gücüyle,
bütün benliğimi.
Renk renk kuşlar kelebekler
Uçsunlar özgürce aydınlığa.
Dinlemek istemiyorum,
huma kuşu, baykuş ve yarasaları.
Çünkü ben güneşi göremiyorum.
Onun sıcaklığını hisederek,
kendimi kuşlara bırakıyor.
Onlarla aydınlıklara uçuyorum.
Örtme güneşi gecenin karanlığı.
Koy yaksın tüm bedenimi.
Görmesemde ben güneşi.
Onu hisederek dinliyorum kuşları.
Ben içimde yaşatıyorum.
Aydınlıkları ve güneşi.
İbrahim YUKA
27.11.2007/Antalya
Kayıt Tarihi : 27.11.2007 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her iki gözünden Ama olan Rahmetli Babam Mustafa YUKA ya atfen yazdım.
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Listemde)
Saygı ve Selamlarımla..
HÜSEYİN ÇUBUK
Kime : İbrahim Yuka Ve Bir Gün Mutlaka
Tarih : 04.04.2010 22:31 (GMT +2:00)
sevgili ibrahim,beni yılları gerisine götürdün.O günler benim hayatımda en güzel günlerdi.Baban gerçekten bir dahiydi.gözleri olsa o kadar düşünürmüydü bilmiyorum.ama benim gördüğüm kadarıyla bilge bir insandı.sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (49)