Güneş çekip gidince gökten döküldü akşam
Lâmbalar göz kırparken bir kara güldü akşam
Sofrasında türkü var,hüzün var karanlığın
Günün yorgunluğuyla kömürdü,küldü akşam
Gözlerini kapatmış kuşlar tüneklerinde
Benimse gözlerimde bir kızıl tüldü akşam
Balkonda resimlerken bu seneki eylülü
İçimdeki mezara sanki gömüldü akşam
Yıldızlara bakarken orda göz göze geldik
İhanete uğramış dertli gönüldü akşam
Gadanı karşılarım,benimle konuş,dedim
Eğreti dikiş gibi tel tel söküldü akşam
Çağlayanda sıçrarken saçları alev almış
Aşkını hecelerken sustu,çekildi akşam
Ömrü geceye akan akşamı yağmur öptü,
Sanki dalgalı bir saç,altın kâküldü akşam
Kayıt Tarihi : 11.11.2007 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben aynı zamanda Dr.Hatası parkinson hastasıyım. Şiiri seviyorum ve de yazıyorum.
Beğenilir ya da beğenilmez. Ben yazıyorum. Ölene kadar da yazacağım.
Bu benim tercihim, benim yolum. İnşallah bu yolda ben de bir "iz" ederim.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (4)