Akşama doğru Harran’a varmak diye buna derim ben
Sokulmuş herkes evlerde hala tükenmemiş bir cumartesinin koynuna
Çalıyor yine o en acımasız türkü ömrümüzü ve hasretimizden bir peygamberi
Bir dosta seslenecekken alfabenin ensesiz harfi gibi susacakken
Akşama doğru Harran’a varmak diye buna derim ben
Benim olmadığım yerlerde yaşamak yakışmaz hiç kimseye
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta