son deminde artık arzular.
ikindiyi aştı güneş,
yanaştı akşam.
su misali akan zamanı
artık ne ahlar getirir geri,
ne telaşlar.
döşte buruk yorgunluklar,
etrafta kuru yapraklar misali
uçuşan kırık dökük hatıralar...
duvarlar, duvarlar, duvarlar.
yalnızlık makamını,
akşamın hüznünü
yüzüne yüzüne vururlar.
Kayıt Tarihi : 30.3.2018 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!