Akşam yine oldu. Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Akşam yine oldu, ufku ağlar,
Boz dağlara bak, kızıldı dağlar,
Efkar basıyor, gözümde yaşlar,
Gün akşama ağlıyor hüzünle.

Ömrüm bitiyor, güneş gidince,
Gün gitti’mi, dönmüyor gidince,
Vuslat çöküyor, zaman gelince,
Akşam yine oldu, gün batınca.

Bir kuş dala konsa, ötse dursa,
Derdin ne deyip de, bir de sorsa,
Çağlar’ dı gözüm, halim sorarsa,
Ufkun kızılında, gün batarken.

Bülbül güle varsa, aşk’la yansa,
Mehtab’da, gülüm deyip kokarsa,
Mehtab bile kıskanır, duyarsa,
Koktukça güneş doğar, şafaktan.