annem,
akşam-yatsı arası
yine
sensiz kalan evimizdeydim
yağmur,
merdivenlerini yıkamış
sigortaları kapalı olduğundan
ev karanlıkta kalmış
gece daha da yalnızlaşmıştı...
annem,
kapıyı el yordamıyla açtım
el yordamıyla
el fenerini aradım...
annem,
fenerin ışıkları altında;
odanda
salonunda
mutfağında
banyonda
balkonunda
hep seni aradım
annem,
bir de baktım ki
damla damla yanaklarımdaydın
yaşlarımı silerken
ellerime değdin annem
annem,
belki
bu akşam
ilk karlar düşecek
üstündeki toprağına
göğün en kutsal senfonisi altında....
annem,
dualarım dudaklarımda
yaşlarım parmak uçlarında
dilerim
ALLAH'IMDAN
seni babamla
sarsın nur içinde nurunla...
Fikret Turhan-Yalova,
29.12.2014
Kayıt Tarihi : 29.12.2014 19:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!