Akşam ve Hüzün Şiiri - Hüseyin Boz

Akşamları hüzün çöker içime
Çocukluğum gelir aklıma
İlkokul yıllarım.
Çeyrek ekmek kapabilmek için verdiğimiz
Yemekhane kapısından girebilme mücadelesi
Ya da bakkal Recep amcanın pişirdiği
Bayat balıkların kokusu
Ayyuka çıkarırdı açlığımızı
Ama bir tek balık bile alamazdık
Açlığın ne demek olduğunu daha iyi anlayamazdık

Akşamları hüzün çöker içime
Babam gelir aklıma
Beyaz bir atın üzerinde
Dörtnala… Şahlanırcasına
Sonra başka atlar başka ata binenler gelir aklıma
Ama sanki babam gibi binemez ata binen
Ama sanki şahlanamaz at
Sanki kaybedileni hatırlatırcasına

Akşamları hüzün çöker içime
Sen gelirsin aklıma
Silersin her şeyi darmadağın deresin
Demir atarsın beynime sabahlara dek
Başka liman yokmuş gibi
Bu liman başkasın açık değilmiş gibi

Akşamları hüzün çöker içime
Yapamadıklarım, yaşayamadıklarım gelir aklıma
Hüznüm dağ olur sığmaz artık yüreğime
Uyumak istesem de uyku girmez uykusuz gözlerime
Düşünür, düşünür dalarım
İki damla yaş süzülür gözlerimden
A Ğ L A R I M…