Yine akşam oldu. yalnızlığım hüzünlerim İçimi doldurdu. Kurtulmak gerek İçimizi dolduran bu duygulardan. Biraz peynir Biraz kavun koydum tabağa... Bir duble de rakı. Yine de Bırakmadı Körolası duygular yakamı... Sesin nefesin... üç bilinmeyenli iki denklem gibiyim bugün... Pupa yelken giden Bir gemi olmak varken.. Süt dökmüş kedi gibi Korkak Sünepe Bitkin. Duygularım... Arı kovanına Çomak sokar gibi Tek tek deşip dertleri. Başımı dayayacak bir omuz bulup Doyasıya ağlasam. Kurtulabilirmiydim Bu sanrılardan.... Yaklaşıyorum masama yakıyorum bir sigara.... Çekiyorum bir duman. Sonra bir türkü tutturuyorum İçinde buram buram Sevda kokan.. Sonra bir ağaç çiziyorum Uzun mu uzun İnce mi ince zirvesine adını yazıyorum hece hece.... Buruşturup atsam Herşeyi çöplüğe.. Kurtarabilirmiyim Yakamı acaba Bu ruh halinden... Bilemiyorum... Şevket ÇAKAR
Şevket ÇakarKayıt Tarihi : 27.5.2012 10:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!