Akşam ve boşluk! Şiiri - Arin Roni

yorgunum uzayan akşamlarda
tutmuyor dizlerim göz kapaklarım ağır
yenilmiş ordular kadar kederliyim
esmiyor rüzgar bedenim yangınlarda

bir açıklaması yok bu defa
sessizlik duruyor kapımda
kuşlar küstü her akşam uğrayan kedi misali
ve sözcükler yitiriyor bir bir anlamlarını
beyaz sayfalara hiç düşüyor şimdi

giden gitti
gelenden hayır yok
kıymetini bilmediğimiz zaman!
şimdi dövüyor yüreğimi,sahile vuran galgalar gibi!

bu akşam ve diğer akşam gibi
ağlamaklı oluyorum ansızın
ve düğümleniyor boğazımda bir şeyler
çekiliyor ayaklarımdan can!

boşluktayım
uzun ve sonsuz
faydası yok ne yapsam kar etmiyor
yüreğim milyon parça,kıymetini bilmediğimiz çoğu şey gibi!

bir boşluk düşüyor şimdi şehre
kimse anlamıyor kimse bilmiyor
mevsimlere yabancı bir ses var
ve renklerden bilinmez bir renk,lügatlar da olmayan bir sözcük!