Akşam vakti geldin Şiiri - Hüseyin Cayıklı

gece yarısıydı
istanul treninden iniyordum
yanımda bitiverdin o akşam işte
oysa ben bir aşktan geliyordum
bir aşkı bitirmekten
bir aşkı bitirmek üzereyken
gece yarısıydı istanbuldan treninden iniyordum
sesin duyuldu
dostlarımın yanındaydın...
sen onların dostuydun aslında
birde poyraz esti
içime aktın bir akşam
gözlerin gözlerin
hiç görmemiştimki öyle güzelliği
maviliği içinde kayboldum gözlerinin...
istanbul treninden inmiştim
yaşanmış bir filmden geliyordum
yirmibeş adet film izlemişim festivalde
kendi hikayemi yakalayamadım ama...
istasyondaydım sen geldin
ismin eski bir isim yabancı gelmiyor bana
ismin
isimsizliğim...
yaşım daha yirmi bir
sen yirmi...
gözlerin mavi...
ortak dostlarımız sevgiliydi...
önümüzde yürüyorlardı
biz arkadaydık
alt geçitte çocuklar
ülke için afişler asıyorlardı
ekiplerden korunmak için gözcü koymuşlardı...
biz oradan geçiyorduk sadece
ikimizde de ayıp düşünceler vardı
ben seni öpsem o alt geçitte yargılanacaktık
oysa yeni bir aşkı bitirmiştim
yirmişbeş adet film izlemiştim
trenden inmiştim...
aşkı savunmuyordum artık
oysa yarama tuz basmak için gelmiştin...
eski demiryolu caddesinden yürüdük
fethiye caddesinde yüz yüze baktık...
mavi gözlerine baktım
içim acıdı
trenden inişimdi seni görüşüm
bir istasyon akşamıydı
boşuna değilmiş
istasyonları evim gibi hissedişim...
aylardan mayıstı günlerden on dokuz
aşk her daim bir çıkışmış
bir aşka yolculukta...
sen hoş geldin
denizmin rengi gözlerinle
hoşgeldin
bir akşam vakti
kalbime gönlüme
mavi gözlerinle
satılmış aşkların
padişahların fermanlarıyla
bizim isyanımıza
trene ve istasyona
yeni bir yolculuk için
başlamaya ve aşka hükmetmeye...