Akşam Üstleri Şiiri - Tekin Bayram

Akşamlar nöbeti devrederken sabahlara
bir türkü yankılanırdı dağlarda
gözlerimizi kapar hayel alemine
bırakırdık kendimizi

Sonra bir kuşun kanat çırpınışlarıyla
gelirdik kendimize
avuçlarımızda ısıtırdık ateşi
hainliğin pusu kurduğu
gecelerimizde

sinirden dinmeyen öfkemizi
yumruklardık
içimizde isyanlar baş kaldırdığında
zaman hapsederdi kendini gölgemize
başımızı yerlere gömerdik
utancımızdan

aynlar bile ürpetirdi
kanayan yaralarımıza baktıkça
suskunluk kol gezerdi damarlarımızda
telaşla
büyüyen hıncımızı saklardık
duvarların arasında

Ve
Hayeller yürürdü avuçlarımızda
sonra hislerimize karışırdı gözyaşlarımız
her yağmur yağışında yüreğimiz
ıslanırdı
andıkça akşam üstlerini